میثاق حق زندگی” مبتنی بر مبنای نظری “بهره مندی از کلیه حقوق” را جمعی از تشکل‌های سیاسی جمهوری خواه و ‌دموکرات امضا کرده و به مردم ایران پیشنهاد می‌کنند برای آنکه یک میثاق پایه‌ای عمومی در دوره‌ی مبارزه برای تغییر کلیت (سرنگونی) حکومت “جمهوری اسلامی” و پس از آن تشکیل نظام سیاسی دمکراتیک جایگزین باشد.

ارکان میثاق عبارت‌اند از:

” بهره‌مندی از کلیه حقوق جدا از گرایش سیاسی، گرایش دینی، گرایش جنسی، گرایش عقیدتی، تعلق فرهنگی، زبانی و ملیتی”

  • ​منع مطلق اعدام،
  • ​منع مطلق شکنجه جسمی و روانی،
  • ​پایبندی به رویه‌ی قضایی عادلانه، شفاف و شکایت‌پذیر، بدون هیچ استثنایی.

امضاکنندگان این میثاق:

۱. متعهد می‌شوند

بهره‌مندی از کلیه حقوق جدا از گرایش سیاسی، گرایش دینی، گرایش جنسی، گرایش عقیدتی، تعلق فرهنگی، زبانی و ملیتی

۲. متعهد می‌شوند

مجازات اعدام و سلب حق حیات را برای هیچ انسانی سزاوار ندانند و عليه این کیفردهی مبارزه کنند. هیچ انسانی حتّی اگر مجرم تشخیص داده شود، با هر تابعیتی، با هر گرایش جنسی، دینی و سیاسی، و ملیتی با هر پیشینه‌ای نباید از حق زندگی محروم شود.

۳. متعهد می‌شوند

شکنجه، اذیت و آزار جسمی و روانی را ناموجه و ممنوع، واعتراف‌گیری زیر شکنجه را بی‌اعتبار بدانند.

۴. متعهد می‌شوند

به رویه‌ی قضایی پایبند باشند، اختلاف نظر سیاسی و عقیدتی را بهانه‌ی اتهام‌زنی قرار ندهند و حقوق برابرِ سزاوار همگان را بنابر سلیقه‌ی خود و مصلحت گروه خود پایمال نسازند.

۵. متعهد می‌شوند

در هر جایی که باشند، داخل مرزهای کشور ایران یا خارج از آن، و بر هر موضع سیاسی که باشند، موافق یا مخالف حکومت زمان خود باشند یا حامی آن، تا زمانی که به صورت صریح و علنی امضایشان را پس نگرفته باشند، متعهد بر سر این ميثاق بمانند.

امضای اين ميثاق به معنی موافقت برسر اصل “بهره‌مندی از کلیه حقوق، مصونیت جسمی و روانی همگان و احترام به شأن انسان به عنوان انسان است”، بنيادی که مبنای مجموعه‌‌ی موسوم به اعلامیه جهانی حقوق بشر و کنوانسیون‌های الحاقی آن است.

 

کنگره ملیتهای ایران فدرال

همبستگی فراگیر برای آزادی و برابری در ایران

سه‌شنبه ١٠ مرداد ١٤٠٢ – اول اگوست ٢٠٢٣