بیانیهٔ دو ائتلافِ “همبستگی فراگیر برای آزادی و برابری در ایران” و “کنگره ملیتهای ایران فدرال”
به‌مناسبتِ سومین سالگرد جمعه‌های خونین زاهدان و خاش
در روز جمعهٔ ۸ مهرماهِ ۱۴۰۱(۳۰ سپتامبر ۲۰۲۲)، دو هفته پس از آغاز جنبش انقلابی زن، زندگی، آزادی ، نیروهای امنیتی جمهوری اسلامی ایران با به‌کارگیریِ آتشِ مستقیم و مهماتِ کشنده علیهِ مردمِ بی‌سلاح و نمازگزاران، بیش از 100 شهروند از جمله کودکان و مادران را به خاک و خون کشیدند و بیش از 300 نفر را زخمی کردند، واقعه‌ای که نهادهای معتبر بین‌المللی آن را «جنایت علیه بشریت» و «نقضِ آشکارِ حقوق بشر» توصیف کرده‌اند. گزارش‌های مستقلِ ناظران در صحنه و محافل حقوق‌بشری نشان می‌دهد که نیروهای امنیتی از گلولهٔ جنگی و گازِ اشک‌آور علیه جمعیتِ غیرمسلح استفاده کرده‌اند.
بسیاری از قربانیان در حال گریز از صحنه، هدف تیراندازی نیروهای امنیتی قرار گرفتند، حال آنکه آنان باعث هیچ تهدیدِ بالفعلی که چنین خشونتی را توجیه کند، نبودند. همه شواهد موجود ضرورتِ تشکیلِ یک تحقیقِ مستقل، بی‌طرف و بین‌المللی را اثبات می‌کند. کشتارِ زاهدان بخشی از الگوی وسیع‌تری است که در همان دوره در خاش نیز تکرار شد؛ مردمانی که برای دادخواهی و اعتراض مسالمت‌آمیز به خیابان آمده بودند بارها با مقابله خشونت آمیز و مرگبارِ نیروهای حکومتی روبه‌رو شدند. ما بر این باوریم که این رخدادها صرفاً حوادثِ مقطعی نبوده‌اند، بلکه این جنایات نشانگرِ سیاستِ سرکوبِ سیستماتیکِ هرگونه صدای اعتراض و دادخواهی و بخصوص ملیتها در سراسر ایران است.
اکنون پس از گذشت سه سال، همه شاهدِ فرارِ مسئولانِ بلندپایه نظام از پاسخگویی و تلاش‌های حکومت برای لاپوشانیِ این جنایات هستیم. گزارش‌های جدید نشان می‌دهد که فرماندهانِ ارشد سپاه پاسداران نقشِ مستقیم در برنامه‌ریزی و هدایتِ این حملات به مردم بی‌دفاع داشته‌اند.
ما معتقدیم که عدالت و پاسخگویی نه تنها حقِ قربانیان است، بلکه شرطِ اساسیِ دستیابیِ مردمِان ایران به آینده‌ای باثبات و دموکراتیک است. از همین رو ما خواهان محاکمه و مجازات همه عاملان جنایات اعمال شده در زاهدان و خاش و دیگر نقاط ایران هستیم.
همبستگیِ گستردهٔ ملیتها و اقشارِ مختلفِ ایران که طی جنبش زن، زندگی، آزادی و پس از این فجایع در عمل و در سراسر ایران شکل گرفت، نشان داد که امید و اراده برای تغییر همچنان با قدرت هرچه تمامتر زنده است. این همبستگی باید به یک فرایند سیاسیِ و آلترناتیو فراگیر برای سرنگونی رژیم جمهوری اسلامی و برقراری جایگزین دمکراتیک واقعی در جامعه ایران تبدیل شود.
ما به خانواده‌های داغدار قول می‌دهیم که صدایِ دادخواهیِ شما را تا حصولِ عدالت فریاد خواهیم زد. تا آن روز، یادِ جان‌باختگانِ «جمعه‌های خونین» چراغِ راهِ ما خواهد بود و تلاشِ مشترکِ ما برای یک ایرانِ آزاد، سکولار، فدرال و دموکراتیک ادامه خواهد یافت، ایرانی که حقوقِ همهٔ شهروندانش را محترم بشمارد و جنایاتِ گذشته را دیگر تکرار نکند.
امروز، در سومین سالگردِ آن روزِ سیاه، ما بار دیگر با خانواده‌های داغدیده و همهٔ آحادِ مردم ایران هم‌صدا می‌گوییم: کشتارِ جمعه‌های خونین زاهدان و خاش نه فراموش میشود و نه بخشوده خواهد شد.
ما امضاءکنندگانِ این بیانیه ضمن عرضِ همدردیِ عمیق با مادران و پدران داغدیده، فرزندانِ از دست‌رفته و بازماندگان، موارد زیر را خواستاریم:
۱. تشکیلِ یک کمیسیونِ تحقیقِ مستقل بین‌المللی تحتِ نظارتِ سازمانِ ملل متحد و با دسترسیِ کامل به شواهد، شاهدان و محلّ حادثه تا حقیقت آشکار و عاملان اصلی محاکمه شوند.
۲. پایانِ فوری هرگونه سرکوبِ قضایی، فشار و ارعابِ خانواده‌های قربانیان؛ تضمینِ امنیتِ آنان و بازگرداندنِ کرامتِ انسانیِ بازماندگان.
۳. جبرانِ عادلانه و شفاف برای بازماندگان و فراهم‌سازیِ مراقبت‌های پزشکی و روانیِ لازم برای زخمی‌ها و خانواده‌ها.
۴. محکومیت افراد و نهادهایی که مستقیماً در دستورِ سرکوب یا پوششِ آن نقش داشته‌اند توسط مجامع بین المللی.
کنگره ملیتهای ایران فدرال
همبستگی فراگیر برای آزادی و برابری در ایران
۱۱ مهر ۱۴۰۴ برابر با ۳ اکتبر ۲۰۲۵
ثبت ديدگاه