در آستانه نود ویکمین هفته “کارزار سه شنبه های نه به اعدام” ، دگرباره از درون دیوارهای زندان قزل حصار، صدای رسایی برخاسته که وجدان بیدار جامعه را به محکوم کردن مجازات اعدام و به حمایت از حق زندگی، فرا می‌خواند.
صدای هزاران انسان محکوم به مرگ که فریاد می‌زنند: “حق ما اعدام نیست!”
از روز دوشنبه ۲۱ مهر ۱۴۰۴، بیش از هزار و پانصد زندانی محکوم ‌به ‌اعدام در واحد دو زندان قزلحصار دست به اعتصاب غذا زده‌اند؛ حرکتی جمعی، شجاعانه و انسانی علیه مجازات اعدام که به واقع نوعی قتل حکومتی است. آنان با شعار «نه به اعدام»، از درون زندان به جامعه و تاریخ اعلام کرده‌اند که دیگر سکوت در برابر چوبه‌های دار ممکن نیست.

در روزهای اخیر، این اعتصاب با پیوستن زندانیان واحد سه و حمایت زندانیان اوین و رجایی‌شهر گسترش یافته است. هم‌زمان، خانواده‌های زندانیان محکوم ‌به‌ اعدام با تجمع در برابر زندان قزل حصار، با شجاعت و با پرداخت بهایی سنگین، از عزیزان خود حمایت کرده و خواستار توقف فوری احکام اعدام شده‌اند.
این همراهی درون و بیرون زندان، نشانه‌ای روشن از شکل‌گیری جنبشی اجتماعی علیه اعدام در ایران است؛ جنبشی که خواهان زندگی، عدالت و کرامت انسانی است.

با وجود تهدیدها و فشارهای امنیتی، زندانیان اعتصابی بر ادامه‌ی اعتراض خود پافشاری کرده‌اند. آن‌ها در پیام جمعی خود، صریح و صادقانه گفته‌اند:

“هر روز شاهد اعدام هم‌بندیان خود هستیم. دیگر صبرمان لبریز شده است. حق ما اعدام نیست، و جای ما در زندان نیست”.

ائتلاف سیاسی “همبستگی فراگیر برای آزادی و برابری در ایران” صدای خود را در همراهی با خانوادەهای زندانیان و تمامی کنشگران آزادی خواە و برابری طلب بلند کرده و با اعلام حمایت کامل از این اعتصاب تاریخی و شجاعانه، تأکید می‌کند:

١- اعدام قتل حکومتی است، و هیچ قدرتی با عنوان “اجرای عدالت” حق و اجازە گرفتن جان انسانها را ندارد.

٢- خواست زندانیان، خواستی انسانی و جهانی است: پایان دادن به مجازات اعدام، دادرسی عادلانه و توقف چرخه‌ی انتقام ( قتل ؟) حکومتی.

٣-حکومت ایران باید فوراً اجرای احکام اعدام را متوقف کرده و به خواست انسانی زندانیان و خانواده‌های آنان پاسخ دهد.

۴- مسئولیت جان تمامی زندانیان اعتصابی بر عهده‌ی دستگاه قضایی و حاکمیت است و هر آسیبی به آنان، نقض آشکار تعهدات و کنوانسیونهای بین‌المللی در رابطه با رعایت حقوق بشر، محسوب می‌شود.

٥- ما از سازمان ملل، عفو بین‌الملل، فدراسیون جهانی حقوق بشر و تمامی نهادهای مدافع انسانیت می‌خواهیم تا برای نجات جان زندانیان و توقف هرچه سریعتر اعدام‌ها، اقدامات لازم، فوری و علنی را انجام دهند.

مردم ایران!

این اعتصاب تنها فریاد زندانیان نیست، بلکە فریاد زندگی در برابر قتل حکومتی است.
آنان به ما گفته‌اند: “پناه ما شما مردم هستید”.
پس وظیفه ماست که در برابر این خواست برحق و انسانی آنان بی‌تفاوت نمانیم. بایستی صدای آنان را بازتاب دهیم، در کنار خانواده‌هایشان بایستیم، و با هر شکل ممکن، “نه به اعدام” را به شعاری سراسری تبدیل کنیم.

در این روزهای سرنوشت‌ساز، همبستگی ما با زندانیان، همبستگی با زندگی و کرامت انسانی است.
تا زمانی که چوبه‌های دار برپاست، هیچ‌کس در امان نیست.
تا زمانی که صدای آزادی و برابری زنده است، مرگ پیروز نخواهد شد.

جمعه ۲۵ مهر ۱۴۰۴/ ١٧ اکتبر ٢٠٢٥
همبستگی فراگیر برای آزادی و برابری در ایران
ائتلاف سیاسی متشکل از چهارده حزب، سازمان و جریان سیاسی