این اعتصاب مربوط به کارگران موقت است اما قرار است به زودی کارگران با قراردادهای دائمی هم به اعتصاب کنندگان بپیوندند

همزمان با وسیع تر شدن دامنه اعتصاب کارگران صنایع نفت و گاز ایران، اعضای “شبکه بین‌المللی سندیکایی همبستگی و مبارزه” که یک نهاد کارگری و صنفی جهانی است، از اعتصاب کارگران ایرانی حمایت کرده است.

این شبکه صنفی، اعضا و تشکل‌های کارگری از کشورهای مختلف اروپایی، آسیایی و آمریکایی دارد و برخی از اعضای آن تشکل‌های کارگری کشورهای همسایه ایران مانند پاکستان و ترکیه است.

اعتراض‌های کم‌سابقه کارگران صنعت نفت، گاز و پتروشیمی در ایران از هفته قبل آغاز شده و در حال گسترش است. این اعتصاب مورد حمایت سایر تشکل های کارگری در ایران هم واقع شده است.

شبکه بین‌المللی سندیکایی همبستگی و مبارزه در بیانیه حمایت خود از این اعتصاب از حمایت سندیکای کارگران نیشکر هفت‌تپه، سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه و تشکل های بازنشستگان و معلمان ایران اعتصاب کارگران صنایع و نفت و گاز، قدردانی کردند.

واحدهای متعدد مرتبط با صنعت نفت، گاز و پتروشیمی در چند استان‌ ایران، از جمله آذربایجانی غربی، ایلام، اصفهان، بوشهر، تهران و خوزستان در این اعتصاب به تعطیلی کشیده شده‌اند.

این اعتصاب مربوط به کارگران موقت است اما گزارش‌ها حاکیست که به زودی کارگران با قراردادهای دائمی هم به اعتصاب کنندگان بپیوندند.

گزارش شده است که در برخی از مراکز، غذاخوری مراکز نفتی و گازی به روی کارگران معترض بسته شده و آب آشامیدنی هم در اختیار آنها قرار داده نمی شود.

مقام‌های ایرانی تشکل‌های کارگری مستقل را به رسمیت نمی‌شناسند و فعالان کارگری همواره هدف برخوردهای قضایی و امنیتی بوده‌اند.

فساد در خصوصی‌سازی واحدهای صنعتی، قراردادهای موقت، نداشتن امنیت شغلی، حوادث مرگبار کار و نامتناسب بودن دستمزدها با گرانی از جمله مسائل مورد اعتراض جنبش کارگری در ایران است.

کارگران موقت و پیمانکاری این واحد صنعتی خواهان افزایش دستمزد و تغییر شرایط مرخصی شده‌اند.

اعتصاب کنندگان سه خواسته اصلی دارند. “حذف شرکت‌های پیمان‌کار و استخدام همه کارگران با قراردادهای مشابه کارگران رسمی یا دائمی، افزایش دستمزدها به طوری که کم‌تر معادل ۴۰۰ یورو در ماه نباشند، بازبینی زمان کار بر اساس ۲۰ روز کار و ۱۰ روز استراحت”.

اعتصاب کنندگان می گویند بسیاری از کارگران صنایع نفت و گاز از جمله در جنوب ایران در گرمای ۵۰ درجه یا در سکوهای دریایی و دور از خانواده کار می‌کنند اما دستمزد آنها تناسبی با میزان فعالیت شان ندارد.

“شورای سازماندهی اعتراضات کارگران پیمانی نفت” با انتشار بیانیه‌ای گفته که از ۲۹ خرداد “چند ده هزار” نفر از کارگران پیمانی صنعت نفت اعتصاب کرده‌اند” و “افزایش دستمزد فقط مطالبه ما کارگران نفت نیست، می‌دانیم که همه کارگران، معلمان، بازنشستگان و حقوق بگیران جامعه همین مطالبه را دارند”.

این بیانیه همچنین خواهان همبستگی برای اعتراض به اخراج ۷۰۰ کارگر معترض شده است. هرچند مقام‌های صنعت نفت تاکید کرده‌اند که “اخراج ۷۰۰ کارگر شایعه است” و پالایشگاه نفت تهران آن را تکذیب کرده است.

روابط عمومی پالایشگاه نفت تهران گفته تنها با ۳۵ نفر از کارکنان روزمزد تسویه حساب شده است.

شماری از کارگران پیمانی پس از آغاز اعتراضات ویدئویی از خود همرسانی کردند که در آن ده‌ها کارگر می‌گفتند با شروع اعتصاب از پالایشگاه نفت تهران اخراج شده‌اند.

معترضان در شهرهای مختلف با همرسانی عکس‌ها و ویدئوهایی با دیگر کارگران اعتصابی ابراز همبستگی می‌کنند.

برخی از آنان محل کار را ترک کرده و برخی دیگر در محل کارشان تجمع کرده‌اند.

همزمان با اعتصاب کارگران صنایع نفت و گاز، کارگران و اصناف دیگری هم در ایران در حال حاضر در تجع اعتراضی یا اعتصاب صنفی به سر می برند.

از جمله گروهی از معلمان در مقابل وزارت آموزش پرورش در تهران در اعتراض به وضعیت معیشتی شان دست به تجمع زده اند.