امسال در شرایطی به پیشواز بزرگداشت ۸ مارس روز جهانی‌ زن میرویم که بیش از ده روز است که جنگی خانمان برانداز و خونین چون دیگر جنگ‌ها در تاریخ بشر،انسانها را از مرد و زن و کودک در قلب اروپا در خود می بلعد و به کام مرگ میفرستد.

کودکان و زنان مانند همیشه از قربانیان اصلی‌ جنگ هستند. همانها هستند که در مقاومتهای رهایی بخش علیه استعمار و استعمارگران دوش به دوش مردان از خانه و کاشانه خود مسلحانه دفاع کرده‌اند ، و همانها هستند که در پشت جبهه در تمام ابادنیهای لازم برای جبهه از کارخانه ها، مرکز تولید انرژی، مرکز کشت و کار و …یک تنه جای مردان را گرفتند و در عین حال در بیمارستانها در خون و عرق زخم‌ها را مرهم گذاشتند واشک‌ها را در آغوش خود خود تسلی‌ دادند.  تنها به این هم بسنده نکردند و همین زنان خانه را برای فرزندان گرم نگاه داشتند و مادر ماندند و حتا جای پدر را هم گرفتند. امروز آتش جنگ به بهانه‌هایی‌ نخ نما و آشنا در تاریخ از سوی روسیه به شهروند اوکراین ، زن و کودک بی دفاع و بیگناه اوکراین تحمیل شده است ، از جمله این که ” روابط همسایه مستقل با دیگر نقاط دنیا جز با ما، ما را نگران می‌کند !” …و این برای خراب کردن خانه‌ها بر سر همسایه کافی ‌بوده است!

در عین حال در داخل کشور نیز نه تنها گره‌ای از گره‌های بیشمار شهروند ایران، از جمله نصف این جمعیت یعنی زنان در این کشور گشوده نشده است، بلکه هر سال مانند سال گذشته بر تعداد بندهای زنجیر‌هایی‌ که بر دست و پای زن در ایران زده شده است، افزوده شده است. هنوز هم در این کشور مرد حق دارد سر زنش را که کودکی ۱۷ ساله بیش نیست با دستیاری برادرش ببرد و قهرمانانه در خیابانهای شهر بگرداند ، چون شریعت و عرف و قانون این اجازه را به او میدهد و جزای این قتل برای ” ناموس”, نه حبس ابد است نه مرگ ! قاتل میداند که قانون او را مالک زن میشناسد و تجربه کافی‌ دارد که  بعد عفو میخورد که “ناموسی بوده است” .

هنوز در این کشور زنانی نه تنها ستم  جنسی‌ را متحمل میشوند، بلکه از حقوق ملی‌ زبانی‌ خود نیز محروم هستند که به تصدیق سازمان ملل، یونسکو، بالاترین رقم فرار از مدرسه و بیسوادی را مناطقی دارد که محرومیت کودکان از آغاز آموزش به زبان تفکر و احساس وفعالیت مغزئ او، یعنی زبان مادری کودک علت اصلی‌ است.

از بندهای جدید زنجیر بر پیکر زنان که امسال به قوه قانونی نشسته است پروژه است که تحت نام ” جوان سازی جمیعت” ، اختیارات فرزند آوری ,و یا فرزند نیاوری را مناسب با تصمیم و زمان بندی از طرف هسته خانواده , که پیکر زن در مرکز آن است را نه تنها از زنان، بلکه از خانواده و شهروندان گرفته است. بساط داروها و لوازم پیشگیری از حاملگی را جمع کرده ا‌ند که ریسک ابتلا به بیماریهای مسری و مقاربتی را افزایش داده است و از سویی آزمایش‌های ژنتیکی‌ قبل از زایمان برای تصمیم آزادانه از آوردن فرزندی با ناهنجاریهای دردناک را از زنان گرفته است.

نصف این جمعیت یعنی زنان علاوه بر ستم جنسی‌ از حق پوشش گرفته تا حق طلاق و … از ستمهای چند گانه چون ستم ملی‌، دینی، طبقاتی ، … رنج میکشند , اما هنوز هم این زنان هستند که در صف اول نمایشات علیه تهیدستی و فقر و شکاف طبقاتی یا به بیان دقیق تر خالی‌ تر شدن سفره شهروندان هستند. و همین زنان در اعتصاب‌ها و تظاهرات بازنشستگان، معلمان ، کارگران ، …باز در صف اول هستند و در این راه هزینه میدهند ، دستگیر میشوند و به زندان میروند و حبس‌های طولانی‌ مدت میخورند.

ما در کانون زنان ترک روز جهانی‌ زن هشت مارس را به تمام زنان به خصوص زنان ترک در ایران تبریک میگوییم و بر این باوریم که زنان از ملیت‌های مختلف در ایران تنها با همکاری دیگر زنان با اهداف مشترک علیه قوانین ضد زن و همچنین ستمها ی چند گانه میتوانند بر خواستهای رهایی بخش خود نایل شوند.

زنده باد مبارزات زنان علیه قوانین ضد زن رژیم اسلامی در ایران

مستحکمتر باد اتحاد زنان در تمام سطوح ستمهای چند گانه در ایران

مرکز زنان ترک

۵ مارس ۲۰۲۲