با گذشت دوسال از کشته شدن معترضان سال ۱۴۰۱ در ایران خانوادههای آنها گزارش داده که فشار حکومت بر خانوادههای دادخواه افزایش یافته است.
کانال دادخواهان ایران هم نوشته است که حکومت تلاش کرده است که خانوادههای دادخواه را «وادار به سکوت کنند.»
به نوشته این کانال نهادهای امنیتی ایران «با خانوادههای دادخواه مازندران، شهرهای چالوس و نوشهر، تماس گرفتهاند و آنها را تهدیدکردهاند در صورتی که برای برگزاری مراسم سالگرد از منازل خود خارج شوند، آنها را بازداشت خواهند کرد.»
هیرکانی، رسانهای حقوق بشر و محیط زیست البرز هم تاریخ ۳۰ شهریور ۱۴۰۱ را به عنوان یکی «از روزهای تلخ و خونین در تاریخ گیلان و مازندران» دانسته و نوشته است که در این روز نیروهای امنیتی با سرکوب معترضان در شهرهای مختلف گیلان و مازندران، «دست کم ۲۸ نفر را کشتند که شامل ۵ کودک نیز بودند.»
با توجه به تمام محدودیتهای اعمال شده خانوادههای قربانیان با انتشار ویدیو از مزار و مراسم سالگرد، یاد کشته شدگان را گرامی داشتهاند.
مادر حنانه کیا که معترضان ایران از او به عنوان «عروس ایران» یاد میکنند، در سالروز کشته شدن دخترش ویدیویی را به یاد او منتشر کرده است.
حنانه کیا ۲۳ ساله تنها چند هفته پیش از برگزاری جشن عروسیاش در ۳۰ شهریور ۱۴۰۱ در نوشهر کشته شد.
سال گذشته پدر، مادر، خواهر و نامزد حنانه کیا در آستانه اولین سالگرد کشته شدن او بازداشت شدند.
هنوز گزارشی از برگزاری مراسم برای حنانه کیا بر سر مزارش منتشر نشده است.
لیلا مهدوی، مادر سیاوش محمودی هم در آستانه دومین سالگرد کشته شدن پسرش در مراسمی چگونگی تیرخوردن سیاوش و رها کردن او در حیاط بیمارستان و جان دادن او را شرح میدهد.
او میگوید که فرزندش را با «صورت خونین و پیشانی تیر خورده به بیمارستان بردند و در حیات بیمارستان آیت الله کاشانی رها کردند.»
مادر غزاله چلابی، هم در سالگرد کشته شدن دخترش، ویدیویی در اینستاگرامش منتشر کرده است، که شعری را در سوگ غزاله دکلمه کرده است.
یزدان، برادر عرفان خزایی از کشتهشدگان اعتراضات شهریور ۱۴۰۱ هم ویدیویی را از سوگواری نزدیکان برادرش بر سر مزار برادرش منتشر کرده است.
او درباره نحوه کشته شدن برادرش، نوشت: «او در خیابان اصلی شهریار در مسیر انواع دوربینهای راهنمایی رانندگی و امنیتی کشته شد، و تنها جوابی که گرفتیم همین بود، هیچ قاتلی برای کشتهشدگان اعتراضات معرفی نخواهد شد.»
میلاد موگویی برادر مهسا موگویی، معترض ۱۹ ساله که در ۳۱ شهریور در اعتراضات فولادشهر کشته شد، هم ویدیویی را در استوری اینستاگرام خود با شعری از هوشنگ ابتهاج «ای كوه تو فرياد من امروز شنيدی دردی ست درين سينه كه همزاد جهان است» با دکلمه خود آقای ابتهاج منتشر کرده است.
مهسا موگویی معترض ۱۹ ساله روز ۳۱ شهریور بر اثر اصابت گلولههای ساچمهای کشته شد.
نرگس، خواهر رضا شهپرنیا هم ویدیویی را از خاکسپاری برادرش بازنشر کرده است.
او نوشته است: « شهریور خونین… ۲۹ شهریوری که بنام توست رضا پهلون کرمانشاه.»
رضا شهپرنیا، ۲۳ ساله، در ۲۹ شهریور در اعتراضات کرمانشاه با اصابت دهها گلوله ساچمهای ماموران حکومت کشته شد.
ویدیویی هم به یاد سالگرد کشته شدن امیرحسین بساطی، با صدای برادرش وحید بساطی منتشر شده است. در این ویدیو نوشته است «مهمانی آسمانیات تمام نشد، نمی خواهی برگردی.»
بر اساس گزارش رسانههای حقوق بشری، امیرحسین بساطی، نوجوان ۱۶ ساله روز ۳۰ شهریور ۱۴۰۱ بر اثر شلیک نیروهای امنیتی در کرمانشاه کشته شد.
نسرین شاکرمی، مادر نیکا شاکرمی روز گذشته با انتشار پستی در اینستاگرام نوشت که ماموران راههای منتهی به آرامستانی را که نیکا در آن دفن شده است بستهاند: «ماموران حکومتی به تعداد زیاد جاده ویسیان و قبرستان حیاتالغیب را از هر طرف بستهاند و اجازه عبور و مرور به کسی نمیدهند.».
خانوادههای کشتهشدگان اعتراضات سراسری در ایران معمولا برای برگزاری مراسم سالگرد با محدودیت و فشار از سوی حکومت مواجه هستند.
هفته پیش، روز ۲۵ شهریور سالگرد کشته شدن مهسا امینی در بازداشت گشت ارشاد در ایران بود و گزارش شد که نیروهای امنیتی به خانواده امینی اجازه حضور بر سر مزار و برگزاری مراسم را ندادهاند. همچنین از خانواده امینی خواسته شده بود که از خانه خارج نشوند.
در هفتههای اخیر نزدیکان بسیاری از کشتهشدگان اعتراضات در شهرهای مختلف بازداشت شدند؛ از جمله مینا سلطانی (مادر شهریار محمدی)، سیاوش سلطانی (پسر کبری شیخه)، رامیار ابوبکری (برادر زانیار)، کمال لطفی (پدر رضا)، علی آدینهزاده (پدر ابوالفضل).
ثبت ديدگاه