گزارشهای مختلف از ایران حاکی از آن است که فشارهای نهادهای امنیتی بر خانوادههای جانباختگان اعتراضات سال گذشته برای عدم برگزاری مراسم سالگرد عزیزانشان به شدت افزایش یافته است.
خانوادههای نیکا شاکرمی، جواد حیدری، محمدرضا اسکندری، فرجاد درویشی و رضا شهپرنیا در بیست و چهار ساعت گذشته اعلام کردهاند که به دلیل فشارهای امنیتی نتوانستهاند مراسم سالگرد را برگزار کنند.
مهسا پیرایی، دختر مینو مجیدی که پارسال در کرمانشاه کشته شد هم به بیبیسی فارسی گفته از پدرش تعهد گرفتهاند تا بر سر مزار همسرش مراسمی برگزار نکند.
شبکه حقوق بشر کردستان از تشدید جو امنیتی در برخی از شهرهای کردنشین خبر داده و گفته که در چند روز گذشته «بازداشتها و همچنین فشار نهادهای امنیتی برای لغو مراسمهای سالگرد جانباختگان ادامه دارد.»
این نهاد حقوق بشری گفته «نیروهای سپاه پاسداران با سلاحهای سبک و نیمه سنگین در ورودیهای شهرهای سقز و بوکان رفت و آمد شهروندان را کنترل میکنند» و «حضور گسترده دارند». در این گزارش آمده که «نیروهای سپاه در شهر دهگلان نیز تمامی جادههای منتهی به آرامستان این شهر را مسدود کردهاند.»
این شبکه حقوق بشری همچنین گزارش داده که ماموران «مانع از برگزاری آیینهای یادبود شدند» و خانوادههای جانباختگان را «تهدید کردند و تحت فشار قرار دادند تا از برگزاری مراسم یادبود عزیزانشان بر مزار آنها یا در منزل خودداری کنند.»
در تازهترین مورد فاطمه حیدری، خواهر جواد حیدری از کشته شدگان در اعتراضات سال گذشته در قزوین، امروز از «حمله نیروهای امنیتی به خانه آنها» خبر داد.
یک منبع آگاه به بیبیسی گفته است که ماموران امنیتی به درون خانه خانواده حیدری گاز اشکآور شلیک کردهاند.
فاطمه حیدری در پستی در شبکه اجتماعی ایکس گفت: «اطرافیان میگویند مادرم حالش بد شده و آمبولانس به آنجا میرود و هنوز اطلاع دقیقی از اینکه چه بلایی دارند بر سر خانوادهام میآورند نداریم.»
او با انتشار تصاویری پس از حمله ماموران نوشته است: «داداشم بس نبود برایشان، خانوادهام را دارند میکشند. کسی توی دنیا صدای من را میشنود؟ میفهمید یعنی چی بچهات را بکشند و در سالگردش با گلوله به خانهات حمله کنند؟ میبینید با بچههای سه چهار ساله چهکار میکنند و ساکت شدید؟ دو روز دیگر وقتی خانوادهام را نابود کردند میخواهید بیانیه بدهید و محکوم کنید؟ »
۳۱ شهریور اولین سالگرد کشته شدن جواد حیدری است و خانم حیدری با انتشار تصاویری از اعزام نیروهای امنیتی و نظامی به روستای رحمت آباد گفت: «این وضعیت خانوادهام است در سالگرد برادرم که با گلولهی جنگی کشته شد. ماموران جمهوریاسلامی هنوز خانوادهام را گروگان گرفتهاند و اینترنت روستایمان قطع شده و ارتباطم با خانوادهام از دست رفته است. نمیدانم دارند چه بلایی سر خانوادم میآورند.»
او همچنین گفته است: «یکی از آشناهایمان توانسته از روستایمان فرار کند و به من زنگ زد و گفت اینترنت و باقی راههای ارتباطی را قطع کردند و دارند یک فاجعه انسانی رقم میزنند.»
مریم اسکندی، خواهر محمدرضا اسکندری یکی دیگر از کشتهشدگان اعتراضات سال گذشته هم خبر از لغو مراسم سالگرد او داده است.
شبنم، خواهر بزرگتر محمدرضا اسکندری نیز با انتشار تصویری از برادرش در رثای او نوشته است: «پارسال این ساعتها مشغول کار هست، شاداب و پر انرژی. کنار بابا… آخرین بار است که لباس کار پوشیده، آخرین بار است عینک زده، آخرین بار است جرثقیل سوار شده، آخرین بار چشمهای قشنگش این دنیای زشت را میبیند، آخرین بار هست و ما نمیدانیم…»
محمدرضا اسکندری، جوان ۲۶ ساله ساکن پاکدشت ۳۰ شهریور ۱۴۰۱ به ضرب گلوله مستقیم کشته شد.
روز گذشته همچنین گزارش شد که ماموران امنیتی با استقرار در روستای بالو و در اطراف خانه پدری فرجاد درویشی دیگر کشته شده اعتراضات، برای خانواده وی محدودیتهایی را ایجاد کردهاند.
براساس این خبر ماموران به خانواده درویشی اجازه برگزار مراسم سالگرد در آرامستان روستای بالو رو ندادند و از رفتن خانواده بر سر مزار عزیزشان جلوگیری کردند.
فرجاد درویشی، ۲۳ ساله در ۲۹ شهریور در اعتراضات شهرک ولیعصر ارومیه با اصابت گلوله نیروهای حکومت جمهوری اسلامی کشته شد.
به دنبال جلوگیری از حضور خانواده بر سر مزار فرجاد درویشی، مادر او به محل تیر خوردن پسرش رفته است و آنجا را گلباران کرده است.
خواهر مرتضی شهپرنیا بر سر مزار برداردش
شماری از کاربران شبکهها اجتماعی دیروز و در سالگرد کشته شدن رضا شهپرنیا جملهای از پدر او را بارها بازنشر کردهاند.
مرتضی شهپرنیا، پدر رضا، در مراسم چهلم پسرش در ۶ آبان گفته بود: ««به رضا گفتم: روله! تو هم برارمی و هم باوامی، نری تو شلوغی! گفت: بابا این چه حرفیه میزنی؟ مهسا هم یه دانه بود. تا خونی ریخته نشه، انقلابی شکل نمیگیره».
همزمان گزارش شده است که نیروهای امنیتی در ۲۹ شهریور راههای منتهی به بهشتزهرای بریموند در کرمانشاه را مسدود کرد بودند تا از برگزاری مراسم بر سر مزار او جلوگیری کنند.
نرگس شهپرنیا، خواهر رضا، که دادخواه برادرش است در ۲۹ شهریور در یک پست اینستاگرامی از دلتنگیاش نوشته است.
وی در پست خود اطلاع داده است که مادرشان نتوانسته است به مزار پسرش برود و خود او هم تنها برای لحظاتی توانسته است کنار مزار برادرش بنشیند.
رضا شهپرنیا، ۲۳ ساله، در ۲۹ شهریور ۱۴۰۱ در اعتراضات کرمانشاه با اصابت دهها گلوله ساچمهای ماموران حکومت جمهوری اسلام کشته شد.
روز گذشته نسرین شاکرمی، مادر نیکا در یک پست اینستاگرام خبر داد که مراسم سالگرد دخترش را در ۳۰ شهریور ماه برگزار نمیکند.
او نوشته است « با توجه به مشکلات پیش آمده و البته با توجه به اینکه بنده نمیخواهم به افراد دیگری از عزیزان و هموطنان غیرتمند و شریفی که به این مراسم تشریف میآورند، آسیبی وارد شود، برگزاری مراسم را به ناچار لغو میکنم».
خانم شاکرمی نوشته است که مردم ایران با «دست خالی و بدون دفاع» نمیتوانند مقابل ظلم و زور بایستند.
او نوشته است که عواقب انسانیت و حقگویی و اعتراض به ظلم «مرگ، تجاوز، زندان، سر به نیست شدن» است.
حکومت جمهوری اسلامی از چند هفته پیش از سالگرد کشته شدن مهسا امینی و سالگرد آغاز اعتراضات ایران بسیاری از خانوادههای دادخواه را که عزیزانشان در اعتراضات کشته شدند را بازداشت کرده است و بقیه را تهدید کرده است که مراسم سالگرد برگزار نکنند یا راههای ورودی به آرامستانها را بسته و نیروهای امنیتی را در اطراف آنها مستقر کرده است.
دستگیریهای گسترده
همزمان با این خبرها امروز کمیته پیگیری وضعیت بازداشت شدگان اعلام کرد که در روز ۲۵ شهریور، دست کم «۶۰۰ زن» در تهران دستگیر شدند که از این تعداد در حال حاضر «۱۳۰ نفر» در بند قرنطینه زندان زنان قرچک در انتظار تعیین تکلیف وضعیتشان هستند.
براساس این گزارش، خانواده برخی از دستگیرشدگان گفتهاند که اکثر بازداشتیها با سپردن تعهد از بازداشت پلیس آزاد شدند و زنانی که هماکنون در زندان قرچک هستند هم پروندهشان به دادسرا ارسال شده و امیدوارند که با قرار وثیقه یا کفالت آزاد شوند.
۲۵ شهریور سالروز کشته شدن مهسا (ژینا) امینی در بازداشت گشت ارشاد بود که باعث بروز اعتراضات بی سابقهای علیه حکومت جمهوری اسلامی شد. در سالگرد این واقعه برای جلوگیری از برگزاری اعتراضات، تدابیر امنیتی شدیدی در شهرهای مختلف ایران به اجرا گذاشته شد.
روز گذشته هم خبرگزاری حقوق بشری هرانا گزارش داد که ۱۳ زندانی سیاسی که اخیرا از زندان اوین به قزلحصار منتقل شده بودند از آنجا به مکان نامعلومی انتقال داده شدهاند.
لقمان امینپور، سعید ماسوری، افشین بایمانی، سپهر امامجمعه، زرتشت احمدی راغب، محمد شافعی، سامان صیدی (یاسین)، حمزه سواری، کامیار فکور، احمدرضا حائری، رضا سلمان زاده، جعفر ابراهیمی و مسعود رضا ابراهیمینژاد روز ۱۲ شهریور اوین به زندان قزلحصار کرج منتقل شده بودند درحالی که در مورد وضعیت سلامتی برخی از آنها به شدت ابراز نگرانی میشد.
ثبت ديدگاه