جلسات “دادگاه بین‌المللی مردمی آبان” در سالن چرچ‌هاوس در مرکز لندن برگزار می‌شود
دور دوم “دادگاه بین‌المللی مردمی آبان” که برای بررسی کشتار معترضان آبان ۹۸ در ایران برگزار می‌شود، پس از سه روز، امروز به کار خود در لندن پایان داد.
روز یکشنبه ۱۷ بهمن ماه، در پایان سومین روز از دور دوم برگزاری این دادگاه نمادین، “هیات دادستانی” گزارش خود را در ۳۰۰ صفحه به همراه اسناد و مدارک به “گروه قضات” تقدیم کرد. در این گزارش ۱۶۰ تن از مقامات جمهوری اسلامی به “جنایت علیه بشریت” متهم شدند.
قرار است هیات بررسی اتهامات در این دادگاه، اردیبهشت ماه سال آینده خورشیدی با بررسی اسناد و مدارک و شهادت شاهدان رای خود را اعلام کند.
“دادگاه بین‌المللی مردمی آبان” یک دادگاه رسمی بین‌المللی نیست و حکم نهایی هیات بررسی اتهامات در آن نیز جنبه نمادین دارد و به معنای محکومیت قضایی متهمان در چارچوب حقوق بین‌الملل نخواهد بود.
“دادگاه بین‌المللی مردمی آبان” اقدامی است کم سابقه که توسط چند سازمان مدافع حقوق بشر در لندن برگزار می‌شود؛ گامی در مسیر بررسی آنچه در جریان کشتار معترضان در آبان سال ۹۸ در ایران رخ داد.
دور اول این دادگاه در آبان ماه (نوامبر) همزمان با دومین سالگرد کشتار معترضان در آبان سال ۹۸، به مدت پنج روز در لندن برگزار شده بود. سه سازمان “عدالت برای ایران”، “حقوق بشر ایران” و “با هم علیه اعدام” برگزارکنندگان این دادگاه هستند.
برگزارکنندگان این دادگاه می‌گویند که “برای حفظ امنیت شهود این جلسات به‌صورت غیرعلنی برگزار می‌شوند.”
سومین جلسه دور دوم: شهادت یک ”عضو ارشد سپاه” و یک افسر ”نیروی انتظامی”
یکی از شاهدان جلسه امروز خود را افسر نیروی انتظامی معرفی کرد و با یونیفرم در دادگاه شهادت داد
روز پایانی “دادگاه بین‌المللی مردمی آبان” با شهادت مردی به عنوان افسر ارشد سپاه پاسداران شروع شد.
چهره این فرد پوشانده شده بود و به گفته برگزارکنندگان دادگاه آبان، برای حفظ امنیت شاهد، صدای او توسط شخص دیگری بازگویی می‌شد.
مریم فومنی، از هیات دادستانی دادگاه آبان درباره شهادت این فرد به مریم افشنگ، خبرنگار بی‌بی‌سی فارسی که جلسات این دادگاه را در لندن پوشش می‌دهد گفت که این عضو ارشد سپاه پاسداران انقلاب اسلامی دیروز با هیات دادستانی تماس گرفته و اعضای تیم بررسی و تحقیق با او مصاحبه کردند و از او درباره صحت هویت و اظهاراتش “مدارکی” خواستند.
به گفته خانم فومی، “راستی آزمایی” درباره همه شاهدان و اظهاراتشان بر اساس “پروتکل‌های دادگاه” انجام شده و درباره این فرد هم پس از بررسی و راستی آزمایی هویت و اظهاراتش، صبح امروز به او اجازه مطرح کردن شهادتش در دادگاه با عنوان شاهد شماره ۶۰۰ داده شده است.
او در شهادت خود گفته که از عوامل بازداشت و کشتار معترضان بوده اما اکنون از این اقدام خود پشیمان است. این شاهد می‌گوید که دستور استفاده از خشونت حداکثری برای سرکوب معترضان از سوی رهبر جمهوری اسلامی صادر شده بود و نیروهای لبنانی و سوری که در ایران در حال آموزش بودند در سرکوب معترضان نقش داشتند.
علاوه بر این عضو سپاه پاسداران، یک افسر نیروی انتظامی با یونیفرم خود امروز در دادگاه شهادت داد. او نیز یکی از شاهدانی است که در همین چند روز با دادگاه تماس گرفته و پس از تایید هویت و راستی آزمایی شهادتش، در دادگاه شهادت داده است.
این مامور نیروی انتظامی می‌گوید: “هیچ‌کدام از معترضان مسلح نبودند و هیچ تهدید جانی را متوجه ماموران نیروی انتظامی یا کسی نمی‌کردند. نیروی انتظامی می‌توانست از روش‌های دیگری برای برخورد استفاده کند، اما به روی مردم آتش گشودند.”
“شاهد ۴۹۹” در مورد سرکوب خونین مردم در اعتراضات آبان ۹۸ و به طور خاص بازداشت کاوه ویسانی و پیدا شدن پیکر او -در حالی‌که روی آن آثار شکنجه وجود داشت- در دادگاه شهادت داد.
بر اساس آنچه که در جلسه امروز مطرح شد: “کاوه ویسانی در جریان اعتراضات آبان ۹۸ در سنندج بازداشت شد. در بازداشتگاه اطلاعات نیروی انتظامی سنندج بوده و به خانواده او گفته شد که در این مکان در بازداشت است. اما در ماه آذر نیروی انتظامی بازداشت او را انکار کرد و به خانواده‌اش خبر داد که پیکر او در روستایی بیرون از سنندج پیدا شده است.”
ماریا و زهرا ساعدپناه، از معترضین اعتراضات آبان ۹۸ در سنندج شخصا در جلسه امروز حضور داشتند و درباره کشتار معترضان در این شهر شهادت دادند.
ماریا و زهرا ، دو خواهر هستند که در جلسه دادگاه حاضر شدند و درباره کشتار معترضان در سنندج شهادت دادند
همچنین فیلمی که این دو خواهر از اعتراضات سال ۹۸ گرفته بود در جلسه امروز به نمایش گذاشته شد.
یکی از آنها از مشاهدات خود گفت: “به نیروهای لباس شخصی التماس می‌کردم، به پایشان می‌افتادم تا مردم را نزنند.”
“دادگاه بین‌المللی مردمی آبان”، همانطور که در وب‌سایتش نیز توضیح داده، اقدامی است الهام گرفته شده از تلاش‌های برتراند راسل و ژان‌پل سارتر و همانند آنها، در تلاش است تا در غیاب نهادهایی که صلاحیت قضایی بین‌المللی برای برگزاری چنین محاکماتی دارند، اتهاماتی جدی را در ارتباط با کشتار آبان به شکل حقوقی و سازمان‌دهی شده بررسی کند.
در سال ۱۹۶۶ و برای بررسی “جنایت جنگی آمریکا در جنگ ویتنام” برتراند راسل، فیلسوف معروف ولزی با کمک ژان پل سارتر و سیمون دوبوآر (نویسندگان مطرح فرانسوی) و با حمایت مالی هو شی مین، رئیس‌جمهور وقت ویتنام شمالی، جلساتی را با عنوان “دیوان بین‌المللی جنایات جنگی” تشکیل دادند که در پایان اعضایش اعلام کردند آمریکا در جنگ ویتنام به نسل‌کشی و جنایات جنگی دست زده و بسیاری از قوانین بین‌المللی را زیرپا گذاشته است.
ثبت ديدگاه