هیئتی متشکل از هفت نفر، از جمله رهبران مشترک حزب دمکراتیک خلق‌ها (DEM) تولای حاتموغلو و تونجر باقرهان، که با عبدالله اوجالان در امرالی دیدار کرده بودند، روز پنجشبنه پیام او را اعلام کردند.
امروز، هیئت حزب دمکراتیک خلق‌ها برای سومین بار با عبدالله اوجالان، رهبر زندانی حزب کارگران کردستان (PKK)، در زندان امرالی دیدار کرد. اعضای این هیئت شامل احمد ترک، پروین بولدان، صری سورییا اوندر، تولای حاتموغلو، تونجر باقرهان، جنگیز چیچک و فائق اوزگور ارول بودند که پس از پایان دیدار، پیام اوجالان را در یک نشست خبری در هتل «الیت ورلد» اعلام کردند.
اوجالان در پیام خود گفت: «در این فضای ایجادشده، که تحت تأثیر فراخوان دولت باغچلی و اراده‌ای که رئیس‌جمهور نشان داده است، همراه با رویکردهای مثبت سایر احزاب سیاسی به این درخواست شکل گرفته است، من فراخوانی برای زمین گذاشتن سلاح‌ها ارائه می‌کنم و مسئولیت تاریخی این فراخوان را بر عهده می‌گیرم. همان‌طور که هر جامعه مدرن و حزبی که وجودش به‌زور خاتمه نیافته است، داوطلبانه چنین کاری را انجام می‌دهد، برای یکپارچگی با دولت و جامعه، کنگره خود را برگزار کنید و تصمیم بگیرید؛ تمامی گروه‌ها باید سلاح‌های خود را زمین بگذارند و پ.ک.ک باید خود را منحل کند. به تمام کسانی که به زندگی مشترک باور دارند و به فراخوان من گوش می‌دهند، درود می‌فرستم.»
در این نشست خبری، نمایندگان سازمان‌های جامعه مدنی دموکراتیک، نمایندگان پارلمان حزب دمکراتیک خلق‌ها، شهرداران مشترک این حزب، مادران صلح و بیش از ۳۰۰ خبرنگار و ۱۴۰ نهاد رسانه‌ای حضور داشتند. در سالن کنفرانس، عبارت «فراخوانی برای صلح و جامعه دموکراتیک» به سه زبان کردی، ترکی و انگلیسی به نمایش گذاشته شد. پیام اوجالان به‌صورت کتبی نیز ارائه شد و نسخه کردی آن توسط احمد ترک قرائت شد.
پیام اوجالان: «تمام گروه‌ها باید سلاح‌های خود را زمین بگذارند و PKK باید منحل شود»
«پ. ک. ک در قرن بیستم، که خونین‌ترین قرن تاریخ بوده و شاهد دو جنگ جهانی، سوسیالیسم واقعا موجود و فضای جنگ سرد در جهان بوده، در شرایطی که هویت کردی انکار و آزادی‌های اساسی به‌شدت سرکوب شده بودند، شکل گرفت.
پ. ک. ک از نظر تئوری، برنامه، استراتژی و تاکتیک‌ها، تحت تأثیر شدید سیستم سوسیالیستی واقعا موجود در آن دوره قرار داشت. با فروپاشی سوسیالیسم واقعا موجود در دهه ۱۹۹۰ و حل نسبی مسأله انکار هویت در کشور، همراه با پیشرفت‌هایی در آزادی بیان، پ. ک. ک دچار فقدان معنا شد و به دلیل تکرار مداوم راهبردها و رویکردهای خود، دیگر کارایی گذشته را ندارد و تأثیرگذاری‌اش کاهش یافته است. از همین رو، مانند بسیاری از نهادهای مشابه در تاریخ، به نقطه‌ای رسیده که ادامه فعالیتش غیرضروری بوده و انحلال آن اجتناب‌ناپذیر شده است.
روابط کردها و ترک‌ها در طول بیش از هزار سال گذشته، مبتنی بر همزیستی و اتحاد داوطلبانه بوده است، به‌ویژه برای حفظ بقای خود در برابر قدرت‌های هژمونیک. اما مدرنیته سرمایه‌داری در دویست سال اخیر، هدف اصلی خود را تضعیف این اتحاد قرار داده است. جمهوری ترکیه با رویکردهای یکسان‌سازی، این روند را تسریع کرده است. امروز، وظیفه اصلی، بازسازی این روابط تاریخی با روح برادری و بدون نادیده گرفتن باورهای هر دو طرف است.
نیاز به یک جامعه دموکراتیک امری اجتناب‌ناپذیر است. پ.ک.ک که طولانی‌ترین و گسترده‌ترین جنبش اعتراضی و مسلحانه در تاریخ جمهوری ترکیه بوده است، به دلیل نبود کانال‌های سیاست دموکراتیک توانسته است پایگاه مردمی پیدا کند. اما راه‌حل‌هایی مانند ایجاد یک دولت-ملت جداگانه، فدراسیون، خودمختاری اداری و راه‌حل‌های مبتنی بر فرهنگ، پاسخگوی جامعه تاریخی نیستند.
احترام به هویت‌ها، امکان بیان آزادانه و سازمان‌یابی دموکراتیک هر گروه، تنها در صورتی امکان‌پذیر است که یک جامعه و فضای سیاسی دموکراتیک وجود داشته باشد. قرن دوم جمهوری ترکیه تنها در صورتی می‌تواند پایدار و صلح‌آمیز باشد که با دموکراسی تثبیت شود. هیچ راه‌حل غیر دموکراتیکی برای جست‌وجوی سیستم و ایجاد تغییرات وجود ندارد و نمی‌تواند وجود داشته باشد. توافق دموکراتیک تنها راه‌حل است.
زبان دوره صلح و جامعه دموکراتیک باید مطابق با واقعیت‌ها توسعه یابد.
در این فضای ایجادشده، که تحت تأثیر فراخوان دولت باغچلی و اراده‌ای که رئیس‌جمهور نشان داده، همراه با رویکردهای مثبت سایر احزاب سیاسی به این درخواست شکل گرفته است، من فراخوانی برای زمین گذاشتن سلاح‌ها ارائه می‌کنم و مسئولیت تاریخی این فراخوان را بر عهده می‌گیرم.
همان‌طور که هر جامعه مدرن و حزبی که وجودش به‌زور خاتمه نیافته است، داوطلبانه چنین کاری را انجام می‌دهد، برای یکپارچگی با دولت و جامعه، کنگره خود را برگزار کنید و تصمیم بگیرید؛ تمامی گروه‌ها باید سلاح‌های خود را زمین بگذارند و پ.ک. ک باید خود را منحل کند.
به تمام کسانی که به زندگی مشترک باور دارند و به فراخوان من گوش می‌دهند، درود می‌فرستم.»
انتشار یادداشت اوجالان: «سیاست دموکراتیک و ابعاد حقوقی باید به رسمیت شناخته شوند»
صری سورییا اوندر یادداشتی را که عبدالله اوجالان در پایان دیدار سه‌ساعته با هیئت حزب دمکراتیک خلق‌ها ارائه کرده بود، نیز منتشر کرد. این یادداشت می گوید: «وقتی این چشم‌انداز ارائه می‌شود، بدون شک زمین گذاشتن سلاح‌ها و انحلال PKK نیازمند به رسمیت شناختن سیاست دموکراتیک و ابعاد حقوقی آن است.»
برای سومین دیدار در زندان فوق‌امنیتی امرالی، پروین بولدان، صری سورییا اوندر و احمد ترک، به همراه رهبران مشترک حزب دمکراتیک خلق‌ها، تولای حاتموغلو و تونجر باقرهان، نماینده پارلمان حزب دموکراتیک خلق ها، جنگیز چیچک و وکیل فائق اوزگور ارول حضور داشتند.
پس از بازگشت هیئت از جزیره امرالی، نشست خبری در هتل «الیت ورلد» در استانبول برگزار شد. برای پخش پیام اوجالان، در میدان‌های شهرهای دیاربکر و وان نمایشگرهای LED نصب شده بودند.
بحث‌ها در مورد این روند، از زمانی آغاز شد که دولت باغچلی، رهبر حزب حرکت ملی‌گرا، در روز اول اکتبر هنگام افتتاح مجلس، با اعضای حزب دمکراتیک خلق‌ها دست داد و سپس در ۲۲ اکتبر اعلام کرد: «اگر محدودیت‌های ارتباطی اوجالان برداشته شود، او می‌تواند در مجلس سخنرانی کند و پایان تروریسم و انحلال سازمان را اعلام کند. اگر این اراده را نشان دهد، می‌توان اقدامات قانونی لازم را برای اعطای “حق امید” به او انجام داد.»
یک روز پس از این اظهارات، عبدالله اوجالان، پس از ۴۳ ماه قطع ارتباط، با برادرزاده‌اش، عمر اوجالان، نماینده پارلمان حزب دم، دیدار کرد.
نخستین دیدار رسمی هیئت حزب دموکراتطک خلق ها باا اوجالان در ۲۸ دسامبر و دومین دیدار در ۲۲ ژانویه انجام شده بود.
ثبت ديدگاه