انجمن دفاع از زندانیان سیاسی آذربایجانی در ایران، «آداپ»، در بیانیه‌ای که نسخه‌ای از آن هم به دست «ایران‌وایر» رسیده، اعلام کرد که ۷۰ نفر از اهالی روستای «قره قشلاق» در سلماس در استان آذربایجان غربی توسط نیروهای پلیس ایران بازداشت شده‌اند. برخی از این شهروندان، زنان و مرد مسن بودند.

این شهروندان روز ۱۹ دی ۱۴۰۲ و در جریان سرکوب تجمع اعتراضی شهروندان روستایی به ساخت یک کارخانه تولید کربنات سدیم، وابسته به سپاه پاسداران بازداشت شده‌اند.

منابع «ایران‌وایر» پیش‌تر تعداد شهروندان بازداشت‌شده این تجمع اعتراضی را ۲۷ نفر برآورد کرده بودند.

بر اساس بیانیه آداپ، نیروهای انتظامی و امنیتی در سرکوب این تجمع، از «گاز اشک آور و باتوم» استفاده کرده و برخی از شهروندان معترض که مجروح و برای درمان در مراکز درمانی بودند، در بیمارستان بازداشت شده‌اند.

سازمان دفاع از زندانیان سیاسی آذربایجانی در ایران ضمن احراز هویت ۲۲ نفر از بازداشت‌شدگان، همچنین نوشته است: «صبح روز بعد (۲۰ دی‌ماه)، ماموران اداره اطلاعات به خانه‌های روستای قره قشلاق یورش بردند که در نتیجه آن ۷۰ نفر که عمدتا از اهالی روستا و زنان مسن بودند، دستگیر شدند.»

اسامی که این سازمان حقوق بشری اعلام کرده به شرح زیر است: «سوسنبر علیپور، سمیه علیپور، الناز علیپور، سعیده احمدی، لطیفه مولایی، رباب علیپور، سوسن غفاری، رحيم طالبی (۸۵ ساله)، غلام حقیقت (۸۰ ساله)، محرم حقیقت (۷۰ ساله)، قنبر امانی (۷۰ ساله)، صفر راعی (۶۰ ساله)، هدایت امجدی (۶۰ ساله)، غلام ملکی (۵۰ ساله)، مرتضی طیاری، توحید اکبری به‌همراه مادرش (۷۰ ساله)، احمد پارسا، هاشم رضایی، یوسف مطلبی، توحيد ملکی و مهدى ملکی.»

در ویدیوهایی که از اعتراضات شهروندان در روستای قره‌قشلاق منتشر شده، خانم «لطیفه مولایی»، شهروند مسن بازداشت شده، در حالی‌که تصویری از فرزند خود در جنگ ایران و عراق کشته شده در دست دارد،  شعری را به زبان ترکی آذربایجانی در وصف روستای خود می‌خواند.

به گفته آداپ، رییس اداره اطلاعات شهرستان سلماس، شهروندان این روستا را «تهدید به خشونت جنسی علیه زنان بازداشت شده در صورت استمرار روستاییان در اعتراضات زیست محیطی خود کرده است.»

بنا بر بیانیه آداپ، کارخانه‌ «کاوه سودا»، وابتسه به سپاه که قرار است در روستای قره قشلاق به وسعت ۴۵۰ هکتار در زمین‌های این روستا احداث شود، مصرف بالای آب دارد و با توجه به خشکیدگی دریاچه ارومیه، روستاییان نگران استفاده این کارخانه از منابع زیرزمینی آب روستا هستند.

همچنین گفته شده که این کارخانه قبلا در مراغه در استان آذربایجان شرقی نیز شعبه‌ای احداث کرده و در آن‌جا نیز به‌جز مصرف بالای منابع آب، آلودگی‌های محیطی بسیاری را در پی داشته است.