از آنجاییکه‌ آینده‌ی یک جامعه توسط کودکان امروز آن جامعه شکل می‌گیرد، در جوامع مترقی کودکان و مسائل مربوط به آن‌ها  همواره در مرکز توجه جامعه شناسان و سیاستمداران قرار داشته است تا از طریق ارائه‌ی آموزش‌های بنیادی و  تقویت روحیه‌ی اعتماد به نفس در آن‌ها بتوانند آینده‌ای با ثبات را برای جوامع خود تضمین نمایند. سازمان ملل متحد روز ۲۰ نوامبر را به منظور توجه بیشتر جوامع، “روز جهانی کودک” نامگذاری کرده است. حزب مردم بلوچستان در حالی این روز را گرامی می‌دارد که اکثریت کودکان بلوچستان از حداقل امکانات مادی و معنوی دنیای مدرن محروم هستند.

 

از جمله آسیب‌هایی که اشغال بلوچستان برای مردم بلوچستان به بار آورده است، هژمونی زبانی و فرهنگی ملت حاکم (فارس) در بلوچستان بوده است. کودکان بلوچ با وجود برخورداری از ضریب هوشی بالا در نخستین روزهای ورود به مدرسه و اجتماع با حسی از  خود کم بینی مواجه شده و به این باور می‌رسند که فرهنگ و زبان ملت غالب برتر از فرهنگ و زبان ملی آن‌ها است. این حس روحیه‌ی اعتماد به نفس را تا حدود زیادی در آن‌ها تضعیف نموده و در سنین بزرگسالی هم با اثرات آن دست به گریبان اند.

 

نگاه امنیتی حکومتگران در بیش از یک سده به بلوچستان و مردم آن باعث شده است که بلوچستان از منظر برخورداری از امکانات مادی و فرهنگی در قعر جدول مناطق کشور قرار گیرد. در حالی که کودکان مناطق مرکزی کشور به پیشرفت روزافزون در تحصیل و دیگر عرصه‌های زندگی می‌اندیشند، کودکان بلوچ زیادی همه ساله در حین تأمین آب مورد نیاز خانواده در تالاب‌هایی که به هوتک معروف اند غرق می‌شوند یا این که طعمه‌ی تمساح‌های پوزه کوتاه (گاندو) می‌‌گردند.

 

تعداد بسیار زیادی از کودکان در بلوچستان  فاقد شناسنامه، که اولین حق هر انسان پس از تولد بوده، می‌باشند. به همین دلیل از تحصیل و آموزش باز مانده و به جمع کودکان کار می‌پیوندند.

عده‌ی زیادی هم که دارای شناسنامه می‌باشند، به دلیل عدم برخورداری از امکانات سخت افزاری کافی مانند کلاس‌های مناسب درس، سیستم‌های مناسب تهویه  و  امکانات نرم افزاری مانند مواد درسی مناسب مخصوصا به زبان مادری از تحصیل باز می‌مانند. آموزش به زبان مادری از جمله حقوق بنیادی کودکان است. متأسفانه کودکان بلوچ مجبور به یادگیری زبان ملت غالب از سنین ۵ یا ۶ سالگی بوده و این امر علاوه بر آسیب‌هایی که به فرهنگ و زبان بلوچی وارد می‌کند باعث عقب ماندگی تحصیلی کودکان زیادی نیز می‌شود.

 

مشکل عمده‌ی دیگری که سلامت و آینده‌ی کودکان را در بلوچستان تهدید می‌کند مسئله‌ی “سوء تغذیه” است. سیاست‌های تعمدی حکومت‌های اشغالگر در یک قرن اخیر در بلوچستان موجبات فقر اقتصادی مردم و به دنبال آن سوء تغذیه و شیوع بیماری‌های فراوان در  میان کودکان را فراهم آورده است که این امر را به وضوح می‌توان در کاهش متوسط رشد کودکان در صد سال اخیر مشاهده نمود.

 

و در نهایت حزب مردم بلوچستان ضمن محکوم کردن  سیاست‌های اشغالگرایانه و استعماری  در بلوچستان که با هدف از بین بردن زبان، فرهنگ و در نهایت نسل کشی ملت بلوچ اعمال شده‌اند از مردم بلوچستان انتظار دارد ضمن حق طلبی و شرکت در مبارزات مدنی برای دستیابی به حقوق برحق خود، تا جاییکه در توان دارند نسبت به آموزش کودکان خود، ترویج فرهنگ مطالعه در میان آن‌ها و تقویت روحیه‌ی اعتماد به نفس در آن‌ها با معرفی فرهنگ و ادبیات غنی بلوچی زمینه‌ای را فراهم نمایند تا در آینده‌ای نه چندان دور شاهد جامعه‌ی پیشرفته‌ی بلوچستان باشیم که از  نسلی با اعتماد به نفس قوی و آموزش دیده برخوردار است.

 

حزب مردم بلوچستان/ نوامبر ۲۰۲۱

 

https://t.me/ostomaan/2572

 

Von meinem iPhone gesendet