بیش از ۷۰ فعال دانشجویی سابق و فعلی دانشگاه‌های ایران از بهاره هدایت، زندانی سیاسی درخواست کرده‌اند که به اعتصاب غدای خود پایان دهد.

آن‌ها با انتشار نامه‌ای نوشته‌اند: «بهاره هدایت برای دفاع از زندگی و حق زنده ماندن انسان‌هایی که در فاجعه هواپیمایی اوکراین کشته شدند، امروز در زندان است و همین امر نیز نشانه‌ای از اتصال تاریخ و مطالبه زندگی در بطن حرکت‌های اجتماعی اخیر است.»

این فعالان سیاسی و مدنی در ادامه نامه خود با اعلام نگرانی از اعتصاب غذای خانم هدایت نوشته‌اند: «هیچ مبارزه اصیلی بدون اهمیت دادن به جان شهروندان و اتصال به زندگی نمی‌تواند پایدار باشد‌. اگر دغدغه‌ای برای ایران داریم باید بدانیم که در برابر حفظ جامعه و تک تک نیروهایش مسئولیتی بی‌کران داریم.»

بهاره هدایت، زندانی سیاسی، پنج شنبه گذشته با نوشتن نامه‌ای از اوین اعلام اعتصاب غذا کرد.‌ بهاره هدایت در این نامه از وجدان جمعی صحبت کرده که «تا به امروز به محاکمه کشیده شده و در آن سوی میز محکمه، محاکمه‌کنندگان که همان قاتلانند، نشسته‌اند.‌ با این وارونگی‌های مهیب چه باید کرد جز محافظت از وجدان؟»‌‌

خانم هدایت درباره دلایل خود برای اعتصاب نوشته بود: «برای آزادی الهه و نیلوفر به عنوان نمادهایی از جنبش سربلند زن، زندگی، آزادی، در اعتراض به کشتن جواد روحی در زندان، و در حمایت از یکسال مقاومت بی‌امان زنان آزادیخواه کشورم، از عصر روز پنجشنبه ۹ شهریور دست به اعتصاب غذا می‌زنم.»‌

امروز همچنین آتنا دائمی، فعال حقوق بشر نیز با انتشار توئیتی از درخواست خانواده جواد روحی از بهاره هدایت برای شکستن اعتصاب غذا خبر داد.

خانم دائمی به نقل از خانواده جواد روحی خطاب به بهاره هدایت نوشته است: «بهاره جان هدایت، وجود شما برای ما ملت ایران ضروریست، همانطور که جواد جاوید و هزاران شهید راه آزادی سازنده راه ملت بودند. تو باش و به راهشان ادامه بده. ازصمیم قلب که داغ جواد برآنست عاجزانه به عنوان کوچکترینِ ملت خواهش می‌کنیم برای وجودت که دلگرمی ماست اعتصابت را بشکن.»

جواد روحی از معترضان بازداشتی اعتراضات سال گذشته بود که ابتدا در دادگاه انقلاب مازندران به سه بار اعدام محکوم شد. حکمی که دیوان عالی بعدا آن را لغو کرد اما آقای روحی در حالتی مشکوک در زندان درگذشت. ‌مرگ آقای روحی واکنش‌های فراوانی در داخل و خارج از ایران به همراه داشت.

چند روز پیش کمیته‌ پیگیری وضعیت بازداشت شدگان در مورد وضعیت خانم هدایت پس از آغاز اعتصاب گفته بود: «بە گفتە خانواده‌ بهاره هدایت که وی را در جریان ملاقات‌های هفتگی بند سیاسی زنان، ملاقات کردند، این زندانی سیاسی کاهش وزن شدید داشته و به دلیل ضعف و بی‌حالی زودتر به ملاقاتش خاتمه داده و به بند بازگشته است.»

این زندانی سیاسی در پاییز سال گذشته نیز با نوشتن نامه‌ای از زندان، اصلاحات را پایان یافته اعلام کرد و گفته بود:«درآینده راهی جز انقلاب برای ایران و رفتن جمهوری اسلامی قابل تصور نیست.»

بهاره هدایت در این نامه نوشته بود:«کنترل خشم در زمانی که حکومت جوانی را به جرم بستن خیابان به دار می کشد دشوار است، آن هم در مقابل حکومتی که خود شاهراه‌های حیاتی زیست عادی و شرافتمندانه مردم، خصوصا زنان این سرزمین را سد کرده است.»

بهاره هدایت پس از اعتراضات ۱۳۸۸ هم به مدت هفت سال در زندان بود. او هم‌اکنون به اتهام شرکت در تجمعات اعتراضی در پی سرنگونی هواپیمای اوکراینی در سال ۹۸ حکم چهار سال و هشت ماه زندان خود را می‌گذراند. ‌

همزمان با اعتصاب غذای بهاره هدایت، فرهاد حافظی، زندانی سیاسی نیز در زندان اوین با انتشار یک فایل صوتی از بند ۴ این زندان خبر داد که «در اعتراض به نقض دادرسی منصفانه و صدور احکام ناعادلانه از طرف دادگاه‌های انقلاب و در اعتراض به عدم رسیدگی پزشکی به زندانیان سیاسی که دچار بیماری هستند و امنیتی‌سازی روند درمان زندانیان سیاسی» از روز پنجشنبه ۹ شهریور اقدام به اعتصاب غذای تر و دارو کرده‌ است. ‌

او گفته است تا زمان رسیدگی به خواسته‌هایش و در حد توانش به اعتصاب غذا ادامه خواهد داد.

دادگاه تجدید نظر آقای حافظی به تازگی حکم هشت سال حبس تعزیری او را تایید کرد که ۵ سال آن قابل اجرا خواهد بود.

اتهامات فرهاد حافظی «اجتماع و تبانی علیه امنیت کشور،فعالیت تبلیغی علیه نظام و توهین به رهبری و بنیانگذار جمهوری اسلامی» اعلام شده است.