استخدام غیر بومیان  در مناطق مختلف ممکن است یک مسأله پیچیده و چالش‌برانگیز باشد، تدابیر و سیاست‌هایی که از استخدام غیر بومیان حمایت می‌کند، باید با توجه به نیازها و حقوق اجتماعی جوانان بومی تدوین و اجراء شوند.

 این امر می‌تواند به توازن مناسب در فرآیند استخدام کمک کند تا جوانان محلی فرصت‌های بهتری برای شغلی ثابت داشته باشند، به همین ترتیب، نیاز به توسعه استراتژی‌ها و سیاست‌هایی است که به افراد بومی فرصت‌های بیشتری در بازار کار فراهم کنند  و همچنین  از اهداف اجتماعی و اقتصادی منطقه باشد.

با توجه به این دیدگاه میخواهیم نقش دولتهای دست اندر کار در نظام جمهوری اسلامی ایران رو ‌بررسی کنیم.

اینکه این دولتها و نظام ایران چه نقش مهمی در تبعیض استخدامی فرزندان بومی مناطق مختلف اقلیم اهواز( خوزستان) از عبادان و محمره گرفته تا معشور و عمیدیه ، سوالی است که سالهاست برای همه بومیان اقلیم اهواز ایجاد شده و میپرسند که سهم ما از نفت و گاز و صنایع مرتبط با ان چیست؟

– ایا فقط الودگی محیط زیست و هوا و اب مسموم سهم بومیان است؟

– چرا دراستخدام ها، اولویت شامل جوانان بومی اهواز نمیشود ؟

– اصلا اولویت به کنار، ایا اصلا به حق برابری  قایل هستید؟

بررسیهای میدانی نشان میدهد چه قبل از انقلاب و چه بعد از آن به طرز عجیبی صنایع نفت و‌گاز از استخدام جوانان بومی به ویژه عربهای بومی  اقلیم اهوازبه طور سیستماتیک خودداری میشده و میشود.

چند درصد از جوان عرب که چه تحصیلکرده و چه در حوره کارگری میبینید که استخدام شرکت نفت یا گاز در اقلیم اهواز (خوزستان) باشند.

علاوه بر تبعیض فاحش در استخدام جوانان عرب بومی منطقه که شکی برای هیچ کس باقی نگذاشته در شرکتهای پتروشیمی موجود در شهر معشور به وضوح مشاهده میشود که هشتاد درصد شاغلین از سایر استانهای دیگر مشغول به کار هستند.

باید با صراحت گفت، که آلودگی وحشتناک هوای شهرها و حومه،  آلودگی آب شرب و هزاران بیماری پوستی  ریوی فقط سهم بومیان است، در حالیکه  استخدام همراه با ‌مزایای شغلی و سکونت در شهرکهای مرفع سهم غیر بومیان است.

سوالی که ذهن من و خیل عظیم جوانان عرب اهواز را درگیر کرده است، که ایا  این حجم از حضور و استخدام  غیر بومیان در شرکتهای  نفت و پتروشیمی آیا اتفاقی است؟

این حجم بیکاری جوانان بومی در یکی از صنعتی ترین استانهای کشور،  ایا برنامه ریزی شده نیست؟

راستی چرا هیچ معلم یا کارمند بهزیستی  و‌کمیته امدادی از سایر استانهای کشور تحمل هوای گرم و آلوده خوزستان را ندارند، ولی برای استخدام در صنایع پر پول و‌بت مزایا سر و دست میشکنند؟

این سماط چرب و نرم چرا برای جوانان بومی معشور و فلاحیه و خفاجیه و محمره و عبادان حرام است ولی برای مردم مناطق مرکزی حلال؟ ما مخالف استخدام غیر بومیان نیستیم ولی چراغی که به خانه رواست به مسجد حرام است

امیدوارم اشتباه فکر کرده باشم ولی سالهاست کوچاندن بومیان بخصوص مردم عرب اقلیم اهواز جزء سیاست دولتهای حاکم بوده و فرقی بین قبل از انقلاب و بعد از انقلاب نیست.

بهمن 1402