یوهان فلودروس، کارمند اتحادیه اروپا و شهروند سوئد

نیویورک تایمز در گزارشی اختصاصی نوشته یوهان فلودروس، کارمند اتحادیه اروپا و شهروند سوئد، ۵۰۰ روز است که در ایران در بازداشت است. ساعاتی پس از انتشار این گزارش پیتر استانو کمیسیونر اتحادیه اروپا با تایید اینکه فرد زندانی در ایران شهروند سوئد است از تایید اینکه کارمند فعلی یا سابق اتحادیه اروپا بوده خودداری کرد. صبح دوشنبه نیز ناصر کنعانی، سخنگوی وزارت خارجه ایران، در اینباره مورد پرسش قرار گرفت و درباره این بازداشت ابراز «بی‌اطلاعی» کرد.

روزنامه نیویورک تایمز در گزارش خود نوشته اتحادیه اروپا زندانی شدن یوهان فلودروس را مخفی نگه داشته بود.

موضوع بازداشت این فرد را امروز روزنامه نیویورک فاش کرد و همین باعث شد در کنفرانس خبری، از ناصر کنعانی در این باره سوال شود. او اما در پاسخ گفت «تا این لحظه اطلاعی ندارم».

بنابر این گزارش، او بهار سال گذشته به ایران سفر کرده بود و در ۲۸ فروردین ۱۴۰۱ زمانی که قصد خروج از ایران داشته در فرودگاه بازداشت می‌شود.

افراد مطلع از پرونده به نیویورک‌تایمز گفته‌اند او در قالب یک «سفر توریستی» با چند تن از دوستانش به ایران رفته بود.

افراد مطلع به پرونده همچنین اضافه کردند که او پیشتر در قالب ماموریت کاری اتحادیه اروپا بدون مشکل به ایران سفر کرده بود.

ساعاتی پس از انتشار این گزارش پیتر استانو با اشاره به مسئله امنیت فرد زندانی در ایران گفت: «ما اظهار نظری در این باره نداریم. فقط می‌توانم بگویم که از یک مورد خاص مطلعیم و از خیلی نزدیک موضوع یک شهروند سوئد را که در ایران بازداشت شده دنبال می کنیم. این مورد را باید در زمینه روند نگران کننده بازداشت‌های خودسرانه ایران دانست که شهروندان اتحادیه اروپا یا ایرانیانی که شهروندی این اتحادیه دارند به دلایل سیاسی بازداشت می‌کند.»

به گزارش رویترز دولت سوئد بازداشت یک شهروند سی و چند ساله خود را تایید کرده اما هویت او را فاش نکرده است.

نیویورک‌تایمز بازداشت این شهروند اتحادیه اروپا را بخشی از سیاست رو به گسترشی دانسته که آن را «دیپلماسی گروگان‌گیری» توصیف کرده است. ماه گذشته، ایالات متحده با ایران در خصوص تبادل زندانیان در ازای آزادی ۶ میلیارد دلار از سرمایه‌های مسدود شده ایران در کره جنوبی به توافق رسید.

نیویورک تایمز با پدر آقای فلودروس تماس گرفته اما او از اظهار نظر خودداری کرده است.

آقای فلودروس یکی از اعضای هیئت نمایندگی افغانستان در هیئت دیپلماتیک اتحادیه اما پیش از آنکه به افغانستان برود، به دنبال تسلط طالبان در تابستان ۲۰۲۱ نتوانست به این کشور برود.

به گزارش نیویورک تایمز آقای فلودروس سوئدی در بروکسل زندگی و کار می‌کرد.

یوهان فلودروس کیست؟

بنابر گزارش نیویورک تایمز یوهان فلودروس ۳۳ ساله و شهروند سوئد و کارمند اتحادیه اروپاست.

او در نهادهای مختلف اتحادیه اروپا چندین سمت بر عهده داشته است.

از جمله در برنامه‌های آموزش کارآموزان ادارات دولتی و همچنین برنامه‌ای برای جذب جوانان سوئدی برای کار در اتحادیه اروپا.

وزارت خارجه سوئد ۸ اردیبهشت ماه ۱۴۰۱ به شهروندان خود درباره سفر به ایران هشدار داد. این هشدار ساعاتی تنها ساعاتی بعد از اعلام درخواست حبس ابد برای نوری و نزدیک به ۱۰ روز پس از بازداشت یوهان فلودروس صادر می‌شد.

دو ماه پس از این هشدار، دولت سوئد بار دیگر با اشاره تلویحی به برگزاری دادگاه حمیدی نوری در این کشور از شهروندانش خواست تا از سفر به ایران پرهیز کنند.

دولت ایران در تابستان سال گذشته با انتشار بیانیه‌ای اعلام کرد که یک تبعه سوئدی را به اتهام جاسوسی دستگیر کرده است.

نیویورک تایمز می‌گوید با شش نفری که از این پرونده آگاهی داشتند صحبت کرده است و این افراد همگی خواسته‌اند نامشان فاش نشود. آنها اما همگی اتهام جاسوسی را رد کرده‌اند.

وزارت امور خارجه سوئد اعلام کرد که در مورد جزئیات این پرونده اظهار نظر نخواهد کرد و دلیل آن محرمانه ماندن است.

واحد رسانه‌ای وزارت امور خارجه سوئد در ایمیلی بازداشت مردی حدودا ۳۰ ساله در آوریل/ فروردین ۲۰۲۲ را تایید و تاکید کرده وزارت امور خارجه و سفارت سوئد در تهران به شدت روی این پرونده متمرکز است.

در گزارش نیویورک تایمز آمده که این وزارتخانه در ایمیل خود نوشته بنابر ارزیابی آنها علنی کردن این پرونده آن را پیچیده خواهد کرد.

آقای فلودروس از سال ۲۰۱۹ به عنوان دستیار ایلوا یوهانسون کمیسر اروپایی در امور مهاجرت خدمت کرد. سرانجام در سال ۲۰۲۱، او به سرویس اقدام خارجی اروپا (EEAS) پیوست.

سرویس اقدام خارجی اروپا (EEAS) سرویس دیپلماتیک و وزارت ترکیب شده خارجه و دفاع اتحادیه اروپا (EU) است. این سرویس زیر نظر جوزپ بورل مسئول سیاست خارجی و امنیت اتحادیه اروپا فعالیت می‌کند.

نیویورک تایمز زندانی شدن این شهروند سوئد را در ادامه «دیپلماسی گروگان‌گیری» ایران دانسته است.

بالاگرفتن تنش بین ایران و سوئد

تشنج در روابط دو کشور با آغاز دادگاه حمید نوری در سوئد شدت گرفت اما در اوایل بهار ۱۴۰۱ به اوج رسید.

بازداشت یوهان فلودروس کمی بعد از آن صورت گرفت که دادستان‌های سوئدی برای حمید نوری شهروند ایرانی درخواست حبس ابد کردند.

او به اتهام دست داشتن در «جنایت جنگی» و «قتل عمد» در جریان اعدام‌ زندانیان سیاسی در تابستان ۱۳۶۷ دو سال و نیم بود که ذیل اصل صلاحیت جهانی در بازداشت سوئد بود.

اردیبهشت‌ماه همان سال ۱۴۰۱ خبرگزاری ایسنا به نقل از «یک مقام آگاه» اعلام کرده بود که احمدرضا جلالی تا پایان اردیبهشت اعدام خواهد شد. قوه قضائیه احمدرضا جلالی پژوهشگر ایرانی-سوئدی به اتهام «جاسوسی» به اعدام محکوم شده است.

پیش از این نیز تلویزیون دولتی ایران با پخش فیلمی دولت سوئد را متهم کرد که از اقدامات مسلحانه و تروریستی علیه حکومت ایران حمایت کرده است. پیشتر وزارت اطلاعات سوئد را دولتی «بدسابقه» توصیف کرده بود.

این فیلم با عنوان «صلح فقط برای من» بر اساس اعترافاتی از حبیب فرج‌الله معروف به حبیب اسیود ساخته شده بود که زیر نظر دستگاه امنیتی ایران از ترکیه ربوده و به ایران منتقل شد. آقای چعب بعدتر در ایران اعدام شد. در موارد متعددی فاش شده که این اعترافات‌ تحت شکنجه گرفته شده و فرد بازداشتی با همکاری کارمندان صداوسیما و بازجویان و مقام‌های امنیتی و قضایی وادار به بیان موضوعات خلاف واقع شده است.

چند ماه‌ قبل از آن سوئد دو برادر ایرانی‌الاصل را به اتهام جاسوسی از کارکنان پلیس امنیتی سوئد و انتقال اطلاعات سری بازداشت کردند.

بازداشت پیمان و پیام کیا در رسانه‌های دولتی ایران بازتاب چندانی نداشت. پلیس امنیتی سوئد (سپو) درباره بازداشت‌ این دو برادر بیانیه صادر کرد.

این دو بردار به اتهام «انتقال اطلاعات محرمانه» و جاسوسی برای روسیه بازداشت شدند.

رسانه‌های سوئد گزارش داده‌اند که گمان می‎رود این افراد بیش از ۱۰ سال بوده که مشغول به جاسوسی بوده‌اند. هر دو برادر اتهام جاسوسی را رد می‌کنند.

همزمان با این تنش‌ها اعلام شد دو شهروند سوئدی دیگر به نام‌های ستفان کوین گیلبرت و سیمون کاسپر براون نیز به اتهام قاچاق در شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب به ریاست قاضی صلواتی محاکمه می‌شوند.

حکومت ایران در سال‌های اخیر بسیاری از شهروندان دو تابعیتی را دستگیر و زندانی کرده و به آنها اتهام جاسوسی زده اما پس از مدتی در توافقات سیاسی آنان را آزاد نموده، که نمونه آخر آن آزاد کردن نازنین زاغری، شهروند دو تابعیتی ایرانی – بریتانیایی بود.